اولین زمان
ترجمه متون مسیحی به
زبان سغدی، به تاریخ نخستین مهاجرتهای نستوریان مسیحی از ایران به آسیای میانه مربوط میباشد، که در دوران سلطنت یزدگرد دوم ساسانی، در 457-438م اتفاق افتاد، این متون سغدی مسیحی در واقع گواهی بر فعالیتهای موفقیتآمیز مبلغین مسیحی نستوری در این سرزمینها میتواند باشد (زرشناس: 1381، 10)، (Dresden: 1983, 1225). این دستنوشته ها ، گونه ای ادبیات ترجمها ی میباشند، که در آنها مترجمان مسیحی به ترجمه واژه به واژه از زبان سریانی به سغدی پرداختها ند، بگونه ای که در بیان مطالب به اصل سریانی متن پایبند مانده اند، برای همین ترجمه های آنان، فاقد ابتکار و ارزش ادبی میباشد، و همچنین از آنجا که مخاطبان ایشان نیز برخلاف مبلغین مانوی، مردمانی عادی و کم سواد بوده اند برای زبان بکار رفته در این متون غالباً از اصطلاح عامیانه استفاده میشود (زرشناس: 1376، 112-98)، (Dresden: 1983, 1227).
اما نکته مثبت دربارۀ این متون اینست که، از آنجا که از اصل سریانی ترجمه شدها ند، یا اینکه از روی نسخهه ای متناظر در زبان سریانی و گاه یونانی که هویت مشخصی دارند، برگردان آنها صورت گرفته است، تجزیه و تحلیل این متون، آسانتر میباشد، زیرا با شناسایی متون سریانیای که این ترجمه ها از روی آنها صورت گرفته پیبردن به محتوای سغدی آنها راحتتر میباشد، این آثار که در سدهها ی 10-6م پدید آمده اند از لحاظ محتوی شامل قطعاتی از انجیلهای متی، لوقا، یوحنا، داستان پیامبران و آباء کلیسا، زندگی شهدا و قدیسانی مانند جورج
مقدس، سرودهای نیایشی، موعظه ها، کلمات قصار، مزامیر، تفسیرها و اشعار و همچنین بخش
هایی از داستان ایوب و دانیال نبی میباشند (ابوالقاسمی:1380، 103)، (قریب: 1394، 44 آثار تازش اعراب بر سغد وسغدیان...
ادامه مطلبما را در سایت آثار تازش اعراب بر سغد وسغدیان دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : maashaa بازدید : 65 تاريخ : جمعه 17 تير 1401 ساعت: 8:21